اگر روزی گذرتان به یکی از ادارات هرات بخورد، احتمالا متوجه می‌شوید که در آن‌جا زمان متوقف شده است. صف‌های طولانی از مردمانی با چهره‌های درهم و خسته که این صف‌ها جلو نمی‌روند، کسی به کارش نمی‌رسد و مشکلات تمام نمی‌شود. ادارات در هرات و سایر نقاط افغانستان جهنمی با راهروهای طولانی است، که هیچ کاری در آن تمام نمی‌شود و همه فقط گرفتارند.
محمد ابراهیم فرهنگ و احمد فرید از شهروندانی هستند که می‌گویند برای یک کار کوتاه اداری، مجبورند رشوه‌های کلانی دهند که در توان مالیشان نیست و از این رو مجبورند ماه‌ها منتظر بمانند تا بخت با آنها یار شود. کارمندانی که استخدام دولتند و از دولت حقوق می‌گیرند و وظیفه‌ای ندارند به جز خدمت به مردم اما برای انجام وظیفه خود، باید رشوه‌های آن چنانی بگیرند؟
برخی اعضای شورای ولایتی هرات نیز مانند خانم جهانتاب طاهری می‌گویند روزانه شکایات بی‌شماری از ارباب رجوع در ادارات دریافت می‌کنند و همه آنها هم از یک مسئله شکایت دارند، فساد! فرض کنید علاوه بر حقوقی که برای وظیفه‌تان دریافت می‌کنید، پول اضافه هم از ارباب رجوع بگیرید و کاری را هم راه نیاندازید.
سوال مهم این است که چرا جلوی این افراد گرفته نمی‌شود؟ چرا روزانه خبری به دست نمی‌رسد که در مسیر کاهش فساد و از بین بردن دیوار بین مسئولین و مردم قدمی برداشته شده است. مردم روز به روز بیشتر از این نهادهای دولتی ناامید می‌شوند و فساد در بین کارمندان دیوار بلندی ساخته است که مردم را تا ابد از مسئولین جدا می‌کند.
نصیراحمد بهیر، سرپرست دادستانی استیناف هرات می‌گوید در دو ماه نخست سال ۲۰۲۱ شکایات فراوانی از سوی مردم روانه دادستانی شده و از این خیل عظیم آنها توانسته‌اند تنها چند تن را دستگیر و محاکمه کنند.
یکی از چالش‌های حکومت آن است که شهروندان ناراضی را چگونه آرام کند. مسوولان مطبوعاتی هرات می‌گویند برای مبارزه با فاسدین در این ولایت اقدامات وسیعی انجام شده که موثر هم بوده‌اند اما این تاثیر قابل مشاهده نیست و به عقیده شهروندان اوضاع تغییری نکرده است. هنوز هم صف‌ها طولانی است و کارها روی هوا!
اگر این شکاف به وجود آمده بین حکومت و مردم بیشتر شود، جامعه به آشوبی بزرگ دچار می‌شود که هرکس در آن ساز خود را می‌زند و هرکس فقط به فکر خود است تا کار خود را پیش ببرد.
این فسادها فقط مخصوص به اداراتی با ارباب رجوع‌های روزانه نیست بلکه به گزارش دادگاه استیناف هرات، در سالی که گذشت شکایات و گزارش‌های زیادی از فساد در ادارات شهرداری، گمرک و ترانسپورت، محیط زیست و حمل و نقل دریایی در هریرود مرغاب به دست رسیده است که در همه این‌ها مبالغ هنگفتی از بودجه و رشوه باعث شده تا سودجویان پول زیادی به جیب بزنند و اقلامی مثل دارو و تولیدات داخلی و دام و منابع طبیعی را از کشور و دسترس بازار خارج کند و برای مردمی که درآمد معیشتیشان کفاف نمی‌دهد، داروهای تقلبی و تاریخ مصرف گذشته و مواد خوراکی بی‌کیفیت چند برابر قیمت وارد کنند.
ظاهرا همین است که هیچ سنگی روی سنگ بند نمی‌شود و هیچ چیز سر جای خودش نیست. همه در این کشتی اقتصادی به گل نشسته به فکر خودشان هستند تا پولی به جیب بزنند و از آب گل‌آلود ماهی بگیرند و پولی دربیاورند. غافل از اینکه فرقی نمی‌کند در کدام طبقه یک کشتی باشید، به هنگام غرق شدن همه با هم نابود می‌شوند و هیچکس نمی‌تواند از این تقدیر فرار کند.
بیشتر بخوانید :
- مصاحبه ارسالی عتیق الله محقق یکی از شهروند خبرنگاران با چند شهروند در مورد فساد اداری و تاثیرات آن بر جامعه
- مصاحبه ارسالی عتیق الله محقق یکی از شهروند خبرنگاران با چند شهروند در مورد فساد اداری و تاثیرات آن بر جامعه
- روزهای شناسایی عاملین فساد اداری در افغانستان؛ هفت مقام در ارزگان بازداشت شدند
- فساد اداری، شکافی عمیق میان مردم و حکومت افغانستان