به دست آورد های بیست ساله اش می نگرد و نگران آینده تاریک اش می باشد؛ زهرا جعفری خانم آرایشگریست که بیش از بیست سال به عنوان آرایشگر در ولایت هرات فعالیت نموده اما پس از بسته شدن دروازه های آرایشگاه های زنانه او نیز مانند سایر خانم ها خانه نشین شده و از مشکلات اقتصادی اش شکایت دارد.
وی می گوید تنها نان آور خانواده اش است که از طریق آرایشگری مصارف فامیل اش را تامین می نموده اما پس از وضع محدودیت بر آرایشگاهای زنانه او نیز شغل و وظیفه اش را از دست داده است و اکنون برای تامین مصارف زندگی اش مجبور شده تا زیور آلات و لوازم خانه اش را به فروش برساند.
در همین نماینده صنف آرایشگاه های زنانه در ولایت هرات می گوید که پس از تحولات سیاسی اخیر در افغانستان و وضع محدودیت های حکومت بر فعالیت و کار زنان؛ شماری زیادی از خانم ها به دلیل از دست دادن شغل و وظایف شان حرفه آرایشگری روی آوردند، اما با بسته شدن دروازه های آرایشگاه های زنانه بیش از ۵۰۰ هزار خانم در ولایت هرات وظایفشان را از دست داده اند.
خانم های آرایشگر در ولایت هرات در حالی از مشکلات اقتصادی و وضع محدودیت های حکومت بر فعالیت آرایشگری شکایت دارند که مسئولان حکومت فعلی در اوایل ماه اسد فعالیت تمام آرایشگاه زنانه را در سراسر کشور ممنوع اعلام کرد و بر اساس گزارش اتاق پیشه وران کابل؛ بیش از ۶۰ هزار خانم های آرایشگر وظایف شان را از دست دادند و خانه نشین شدند.