مشکلات اقتصادی و فقر پای بیش از ۱۸۰۰ خانم را به کارگاه نخ ریسی کشیده است
خانم های که به نان آوران خانواده های شان مبدل شده در گوشه از کارگاهی گرد هم آمده و با حرکات موزون دستان شان رقص نخ ها را به راه انداخته اند.
در این میان زهرا مادر کهن سالیست که غم از دست دادن پسرش از یک سو و نداشتن نان آور خانواده و مشکلات اقتصادی از سوی دیگر بر شانه های وی سنگینی می کند او می گوید که پسرش را در نظام جمهوریت از دست داده و اکنون به دلیل مشکلات اقتصادی به کارگاه نخ ریسی آمده تا از این طریق لقمه ای نان را برای فامیل هفت نفری اش تامین کند.
فاطمه یک تن از کارگران این کارگاه نخ ریسی است که از ولایت دایکندی به هرات آماده تا از این طریق به کشور ایران مهاجرت کند اما می گوید که پس از دوبار رد مرز شدن از سوی کشور ایران اکنون مجبور شده تا در این کارگاه نخ ریسی کار نماید.
صدیقه خانم سالخورده ای که به دلیل مشکلات اقتصادی به حرفه نخ ریسی روی آورده است از سختی های این کار و حرفه شکایت دارد.
او می گوید که روزانه ۵۰ افغانی کار می کند که با این درآمد اندک از تامین مواد غذایی فامیل ۹ نفری اش عاجز می باشد
از سوی هم محرم حسین نصرت مسئول مالی این کارگاه نخ ریسی می گوید بیش از ۹ ماه است که فعالیت این کارگاه های نخ ریسی را آغاز نموده و در حال حاضر حدود ۱۸۰۰ خانم در ۱۴ کارگاه نخ ریسی مصروف کار اند.
این خانم ها در حالی به حرفه و شغل نخ ریسی روی آورده اند که پس از تحولات سیاسی اکثر خانم ها در افغانستان وظایف شان را از دست داده و اجازه کار و فعالیت را ندارند.
