با محدودیت هر روز طالبان شمار زیادی از دختران دانش آموز همراه با آموزگاران خانم به حرفه های خیاطی و بافندگی روی آوردند.
آنان می گویند با بسته شدن دروازه های مکاتب و مراکز آموزشی خانه نشین شده اند. و برای جلوگیری از فشارهای روحی و روانی به خیاطی و بافندگی روی آورده اند. تا از این طریق هم کسب درآمد نمایند و هم از مشکلات روحی و روانی آنان کاسته شود
مسئول یک کارگاه خیاطی می گوید که با بسته شدن درهای مکاتب شماری زیادی از دختران دانش آموز به حرفه خیاطی روی آورده اند. تا هم از مشکلات روحی رهایی یابد و هم از این طریق بتواند مصارف خانواده های شان را تامین نمایند.
از سوی هم برخی از این دختران دانش آموز تعلیم و تحصیل را برای دختران و خانم ها یک امر ضروری دانسته می گویند که بسته شدن دروازه های مراکز تعلیمی و تحصیلی تاثیرات منفی را بر روح و روان آنان گذاشته است
در همین حال یک تن از خانم های آموزگار که بیش از پنج سال به عنوان معلم ایفای وظیفه نموده می گوید که به دلیل بسته شدن مکاتب و وضع محدودیت های حکومت بر تعلیم و تحصیل دختران خانه نشین شده اما مشکلات روحی و اقتصادی باعث شده است که وی به حرفه بافندگی روی بیاورد.
این دختران دانش آموز در حالی به حرفه و هنر های دستی روی آورده اند که پس از سقوط نظام جمهوریت و روی کار آمدن دوباره امارت مسئولان حکومت فعلی محدودیت های متعددی را برای خانم ها وضع نموده و بیش از یک سال است که دختران بالاتر از صنف ششم اجازه رفتن به مکتب را ندارند.
