با وجود تلاش برخی کشورها مانند روسیه برای نزدیکشدن به طالبان و حتی اعلام تعاملات رسمی در تابستان ۲۰۲۵، افغانستان همچنان صحنه خون و خشونت است.
حملات مرگبار داعش خراسان، انفجارهای پیدرپی، کشتار غیرنظامیان و ناپایداری گسترده نشان میدهد که طالبان هیچگونه توانایی برای تأمین امنیت ندارند.
در عمل، بار مقابله با این تهدیدها بر دوش نیروهای محلی و حمایتهای خارجی است و ساختار طالبان تنها تماشاگر بحران باقی مانده است.
مستندات سازمانهای بینالمللی و گزارشهای خبری روشن میسازد که تهدیدهای مسلحانه نهتنها پایان نیافته، بلکه ابعاد منطقهای یافته است.
واقعیت میدان آشکار میکند که «مشروعیت دیپلماتیک» هرگز نمیتواند جای خالی شکست طالبان در امنیت و حکومتداری را پر کند؛ این گروه بهجای تثبیت اقتدار، به منبع اصلی بیثباتی و ناامنی تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:

