در نزدیک به یک ماه گذشته، نیروهای استخبارات طالبان همراه با اداره امر به معروف، دهها تن را به دلیل فعالیت در شبکههای اجتماعی بازداشت کردهاند که در میان آنان هفت خبرنگار نیز شامل هستند.
این افراد متهم شدهاند که «محتوای خلاف شریعت» را در صفحات اجتماعی خود پخش و نشر کردهاند.
گزارشها حاکیست که بازداشتها عمدتاً بهصورت شبانه در ولایتهایی چون کابل، غزنی، هرات، لغمان، قندهار، سرپل و چند ولایت دیگر صورت گرفته است.
برخی خانوادهها گفتهاند که پس از بازداشت عزیزانشان، تاکنون موفق به برقراری هیچگونه تماس با آنان نشدهاند.
تعداد خبرنگاران بازداشتشده به هفت تن میرسد و به گفته منابع، دلیل بازداشت آنان همکاری با رسانههای خارجی بوده است.
گفته شده این خبرنگاران زیر فشار شدید و احتمالاً شکنجه قرار دارند؛ یکی از اعضای خانواده خبرنگاری بازداشتی گفته که چند ماه است از پسرش هیچ خبری ندارد.
او افزوده که فرزندش خبرنگار ورزشی بوده و هیچ ارتباطی با گروههای سیاسی یا مسلح نداشته، اما طالبان او را بازداشت کردهاند و هیچ پاسخی به خانوادهاش نمیدهند.
طالبان گاهگاهی ویدیوهایی از برخی زندانیان منتشر میکنند که در آنها، بازداشتشدگان از اعمال خود «عذرخواهی» میکنند و میگویند «اشتباه کردهاند».
اما نهادهای حقوق بشری و فعالان رسانهای باور دارند که این اعترافها در نتیجه «فشار، ارعاب و حتی شکنجه» گرفته شده است.
سازمانهای مدافع آزادی بیان این نوع بازداشتها را نقض آشکار آزادی رسانه و بیان در افغانستان دانستهاند.
بر اساس اظهارات برخی نهادهای رسانهای، افغانستان اکنون از نظر آزادی بیان در بدترین وضعیت قرار دارد و خبرنگاران دیگر اجازه نقد و گزارش مستقل ندارند.
در کنار استخبارات، طالبان یک واحد ویژه نظارت دیجیتال نیز ایجاد کردهاند که وظیفهاش ردیابی و برنامهریزی بازداشت کاربران رسانههای اجتماعی است.
یک فعال رسانهای گفته که شرایط فعلی پر از سانسور، فشار و ترس است؛ مردم نمیدانند چه چیزی را باید یا نباید به اشتراک بگذارند.
برخی آگاهان رسانهای میگویند که فضای رسانهای کشور روزبهروز محدودتر شده و کاربران شبکههای اجتماعی و روزنامهنگاران در ترس دائمی زندگی میکنند.
به گفته آنان، اگر این وضعیت ادامه یابد، افغانستان به سوی «جامعهای خاموش» پیش میرود؛ جامعهای که در آن حقیقت سرکوب و پنهان خواهد شد.
بیشتر بخوانید: