طالبان برنامه‌های پاکستان را برای کاهش بحران انرژی با واردات زغال سنگ ارزان‌تر از افغانستان برهم زده و منافع همسایگان را در تضاد با یکدیگر قرارداده است.
اسلام آباد که تا حدودی به دلیل کمبود ذخایر خارجی برای واردات زغال سنگ یا گاز برای نیروگاه های ساخت چین خود با کمبود شدید انرژی مواجه است، اخیراً اعلام کرد که قصد دارد به جای دلار، زغال سنگ را از افغانستان به روپیه پاکستان وارد کند. به این ترتیب، این کشور امیدوار بود که وابستگی خود را به زغال سنگ گرانتر آفریقای جنوبی کاهش دهد.
اما طالبان در کابل قیمت را بیش از دو برابر کردند و به سرعت عوارض گمرکی را ۳۰ درصد افزایش دادند.
افغانستان تحت تحریم های غرب با کمبود بودجه خارجی خود مواجه است و مایل است درآمد بیشتری کسب کند. ناظران خاطرنشان می کنند که طالبان همچنین مشتاق است نشان دهد که می تواند خود را اثبات کند و وابستگی ندارد.
پاکستان با آرامی با مشکلات داخلی دست و پنجه نرم می کند، مشکلاتی که زندگی و کسب و کار را مختل کرده، و آب و هوای نامناسب و سیل به گسترش این مشکلات افزوده است.
این کشور حدود ۷۰ درصد زغال سنگ خود را از آفریقای جنوبی برای صنایع سیمان و نساجی خود و همچنین برخی از نیروگاه ها وارد می کند. با این حال، در چند ماه گذشته نتوانسته است این کار را انجام دهد زیرا قیمت زغال سنگ افزایش داشته است.
در ماه مارچ، قیمت زغال سنگ در بازار بین المللی به ۴۲۵ دلار در هر تن رسید. به گفته کارشناسان، در حالی که در هفته های اخیر کاهش یافته است اما به دلیل عدم اطمینان جهانی، بازار غیرقابل پیش بینی است.
شهباز شریف، نخست وزیر پاکستان، در اواخر ماه گذشته که نگران واردات به دلیل قیمت های بین المللی فرآورده های نفتی بود، واردات زغال سنگ ارزان تر اما با کیفیت خوب از افغانستان را به روپیه پاکستانی تایید کرد.
نیروگاه های کلیدی که از زغال سنگ استفاده می کنند عبارتند از نیروگاه زغال سنگ Huaneng Shandong Ruyi-Sahiwal و نیروگاه زغال سنگ هاب چین، هر دو تاسیسات ۱۳۲۰ مگاواتی که شبکه ملی را تامین می کنند.
رادیو دولتی پاکستان گزارش داد: “به نخست وزیر اطلاع داده شد که واردات زغال سنگ از افغانستان سالانه بیش از ۲٫۲ میلیارد دلار واردات زغال سنگ صرفه جویی می کند.”
اما یک مشکل آشکار در این طرح وجود داشت: تقریباً به محض اینکه اسلام آباد به زغال سنگ افغانستان علاقه نشان داد، طالبان اعلام کرد که ۳۰ درصد عوارض و مالیات وضع می کند و قیمت را از ۹۰ دلار در هر تن به ۲۰۰ دلار افزایش می دهد.
از آنجایی که هیچ کشوری طالبان را به عنوان حاکمان قانونی افغانستان به رسمیت نشناخته است، میلیون ها دلار کمکی که به حمایت از دولت سابق به این کشور می شد از بین رفته است. میلیاردها دارایی دولتی مسدود شده و تحریم های اقتصادی منجر به فروپاشی اقتصاد کشور شده است. در این شرایط، طالبان برای بقای خود از منابع طبیعی کشور به ویژه زغال سنگ استفاده می کنند.
هرچند پاکستان زادگاه طالبان بوده وبه صورت سنتی پاکستان حامی وشریک اول استراتیژیک این گروه است اما برخی کارشناسان سیاسی براین باور اند که طالبان بعد از به قدرت رسیدن درافغانستان تلاش می کند که خود را به عنوان یک گروه مستقل ثابت نماید ومیزان وابستگی خود را پاکستان را کاهش دهد.
بیشتر بخوانید:
- آیا پاکستان با حمایت از طالبان در افغانستان یک اشتباه استراتژیک مرتکب شده است؟
- زنان افغان ازبورسیه های تحصیل خارجی محروم هستند، چطور طالبان به صورت سیستماتیک زنان را به حاشیه تاریک جامعه میرانند
- از ممنوعیت انتشار کتاب‌های روشنگری دینی، تا توقف چاپ کتاب، چگونه طالبان فرهنگ را در افغانستان بازنویسی می کند.
- تحریم های اقتصادی افغانستان روابط طالبان و روسیه را گسترش داده است
