یکی از سنت‌های قدیمی و پرطرفدار در افغانستان، رمضان‌خوانی بوده است. در این سنت، گروه‌های جوان و نوجوان پس از افطار به درب منازل می‌رفتند و با خواندن ترانه‌ها و اشعار رمضانی، هدایایی مانند پول و خوراکی از خانواده‌ها دریافت می‌کردند.
اما این سنت دیرینه در سال‌های اخیر به شدت کمرنگ شده است. ساکنان شهر کابل می‌گویند که در رمضان سال گذشته و امسال، گروه‌های رمضان‌خوان را در محله‌های خود ندیده‌اند.
آن‌ها این افت را ناشی از حاکمیت مجدد طالبان و فقر شدید در افغانستان می‌دانند.
جاوید فرهاد، شاعر و پژوهشگر گفت که در گذشته، هنرمندان دوره‌گرد و جوانان در ماه رمضان به درب منازل می‌رفتند و سرودهای مشهوری را اجرا می‌کردند.
این سنت شفاهی به صورت نسل به نسل منتقل شده و جزئی از فرهنگ غنی افغانستان بوده است.
ساکنان کابل نگران هستند که کمرنگ شدن این فرهنگ و دیگر سنت‌های فرهنگی افغانستان مانند تجلیل نوروز و عیدها، موجب فراموشی و از بین رفتن این میراث ارزشمند شود.
آن‌ها امیدوارند که با بهبود اوضاع اقتصادی و سیاسی، این دست سنت‌های قدیمی بار دیگر جان بگیرند و در میان مردم زنده نگه داشته شوند.
بیشتر بخوانید:
نیمی از جمعیت افغانستان با اضطراب شدید روانی دست و پنجه نرم می‌کنند
ادعاهای متقابل افغانستان و پاکستان پیرامون مبارزه با هراس‌افگنی