سازمان‌هایی همچون سازمان اقدام علیه گرسنگی، شوراهای پناهندگان دانمارک و نروژ، کمیته بین‌المللی نجات، سازمان نجات کودکان، ورلد ویژن و سازمان کمک اسلامی معتقدند مردم افغانستان در طول سه سال گذشته تحت حاکمیت طالبان، بزرگترین بحران بشری را تجربه کرده‌اند.
آمارها حاکی از آن است که نزدیک به ۲۴ میلیون نفر در این کشور نیازمند دریافت کمک‌های بشردوستانه هستند که از این تعداد، بیش از ۵۲ فیصد را کودکان و ۲۵ فیصد را زنان تشکیل می‌دهند.
ناامنی غذایی در افغانستان روز به روز بیشتر شده و بیش از شش میلیون نفر در داخل کشور آواره شده‌اند. علاوه بر این، ۱۲.۴ میلیون نفر نیز با ناامنی غذایی شدید دست و پنجه نرم می‌کنند.
نگران‌کننده‌تر اینکه، میزان بیکاری در افغانستان نسبت به سال گذشته دو برابر شده است. نهادهای کمک‌رسان بر این باورند که بحران جاری در افغانستان صرفا با کمک‌های بشردوستانه قابل حل نیست و نیازمند یافتن راه‌حل‌های ریشه‌ای است.
آن‌ها تاکید می‌کنند، تعامل دیپلماتیک با طالبان برای ایجاد محیطی مناسب جهت اجرای پروژه‌های حیاتی در این کشور ضروری است.
این در حالی است که پیش از این نیز نهادهای مختلف بین‌المللی نسبت به وخامت اوضاع بشری در افغانستان هشدار داده بودند.
- بیشتر بخوانید:
کودکان کار افغانستان از طالبان می‌خواهند تا به فکر آن‌ها باشند - مقام ایرانی در ولایت البرز مدعی شد؛ تمامی کودکان کار در این ولایت افغان هستند
- وزارت خارجه آمریکا؛ بی‌توجهی طالبان به سوء استفاده جنسی از کودکان در نیروهای امنیتی
